در کتاب (جامع الاخبار)ازجابر بن عبد الله انصارى روايت است كه میگويد:
شنيدم از رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم كه میفرمود: خداوند تعالى مرا و على بن ابيطالب را و فاطمه را و حسن و حسين را و ائمه عليهم السلام را از نورى ايجاد فرمود، و سپس آن نور را فشرد و شيعيان ما از آن نور پديد آمدند.پس ما خدا را تسبيح كرديم و شيعيان ما نيز تسبيح كردند، و ما خدا را تقديس كرديم و شيعيان ما تقديس كردند، و ما لا اله الا الله گفتيم و خدا را به وحدانيت خوانديم شيعيان ما نيز تهليل گفتند، و ما خدا را تمجيد نموده، بزرگ داشتيم شيعيان ما نيز تمجيد كردند، و ما خدا را به يگانگى و وحدت خوانديم شيعيان ما نيز خدا را به وحدت و يگانگى خواندند». «بحار الانوار» طبع كمپانى ج 7 ص 355.
از كتاب «كافى» از جابر بن يزيد جعفى (ره) از حضرت امام باقر (ع) كه:
آيا براى انسان همين قدر كافى است كه بگويد: من على را دوست دارم و ولايت امر او را قبول دارم و در عين حال عمل به دستورات او نكند؟ و اگر كسى بگويد: من رسولخدا را دوست دارم - با آنكه معلوم است كه رسول خدا از على بهتر است - در صورتى كه عمل به سنت رسول خدا نكند اين محبت و دوستى براى او فائدهاى ندارد.بنابراين تقواى خدا را پيشه سازيد، و به آنچه خدا فرموده عمل بنمائيد.بين خدا و كسى قرابت و خويشاوندى نيست، محبوبترين بندگان در نزد خدا پرهيزكارترين آنهاست، و عاملترين آنها به دستورات خدا.اى جابر سوگند به خدا بندهاى نمىتواند به خدا نزديك گردد مگر به فرمانبردارى از اوامر او، و با ما چنين قدرت و اختيارى نيست كه كسى را از آتش برى سازيم، و هيچ بندهاى بر خدا نمىتواند حجتى اقامه كند.كسى كه مطيع خداباشد او دوست ماست، و كسى كه گناه كند او دشمن ماست، و كسى را قدرتى نيست كه به ولايت ما برسد مگر به عمل صالح و اجتناب از افعال ناپسند». «بحار الانوار» ج 15 كتاب الاخلاق ص148
از «كافى» با سند خود از مفضل روايت است كه: حضرت صادق عليه السلام به من گفتند: «با مردم پست و رذل منشين، شيعه على كسى است كه شكم و فرج خود را حفظ كند و از عفت خارج نشود، و جهادش در راه خدا شديد باشد، و كارهاى خود را براى خدا انجام دهد، و به ثواب او اميدوار، و از عذاب او ترسان باشد.اگر جماعتى را ديدى كه اين صفات در آنها بود بدان كه آنها شيعه جعفر بن محمد هستند».«بحار الانوار» ج 15 كتاب الايمان ص 152.
از «كافى» با سند خود از حضرت على بن الحسين عليهما السلام روايت است كه فرمود:
وددت و الله انى افتديتخصلتين فى الشيعة لنا ببعض لحم ساعدى: النزق و قلة الكتمان
حضرت سجاد فرمودند: «سوگند به خدا راضى هستم كه از شيعيان ما دو صفت زشتبيرون شود: يكى سبكى و زود به غضب آمدن، و ديگرى كم سر نگاهداشتن، و در مقابل مقدارى از گوشتهاى بازوى خود را فدا بدهم». چون در سابق معمول بود كه اسير چيزى را فدا مىداد و در مقابل آن آزاد مىشد، و اگر هيچ نداشت مقدارى از گوشتخود يا استخوان، و اگر هيچ راضى نمىشد كشته میشد.حضرت مىفرمايد: اين دو صفتبه قدرى بر من ناگوار است و بر ضرر من و شيعيان ماست كه براى آنكه شيعيان را از اين دو صفت مبرى سازم حاضرم و دوست دارم در مقابل، مقدارى از گوشتهاى دست خود را بدهم. «بحار الانوار» ج 15 كتاب العشرة ص 137.
از «خصال» صدوق با سند خود از ابو مقدام از حضرت امام محمد باقر روايت شده است كه فرمود: «اى ابو مقدام حقا مطلب از اين قرار است كه شيعيان ما كسانى هستند كه رنگ چهره آنان از بسيارى روزه و عبادت خدا زرد شده و لاغر و ضعيف شدهاند، و طراوت و شادابى رخسار آنان از بين رفته، لبهاى آنان از بسيارى ذكر و فكر خشكيده، شكمهاى آنان خالى، رنگهاى آنان پريده، سيماى آنان زردشده.چون شب فرا رسد و سياهى جهان را بپوشاند زمين را فراش خود قرار میدهند، و با پيشانى به روى زمين در مقابل حضرت معبود به سجده میافتند، سجده آنان بسيار است، قطرات اشك آنان ريزان است، دعاى آنان بسيار است، گريه آنان فراوان است، مردم همگى در خوشى و مسرت و غفلت بسر میبرند ولى آنها در دل حزن و اندوه (از عدم وصول به مطلوب و لقاى خدا) دارند». «بحار الانوار» ج 15 كتاب الايمان ص 141.
امام صادق عليه السلام ميفرمايد: « خداوند شيعيان ما را رحمت كند كه از زيادى سرشت ما آفريده شدهاند و با آب ولايت ما عجين گشتهاند . آنان به خاطر اندوه [و غصه هاى] ما غمناك مىشوند و با شادى ما شاد مىگردند .» شجره طوبى، ج1، ص3 .امام صادق عليه السلام علاوه بر سفارشهاى مكرر به ولايت پذيرى پيروان خويش، در مكتب تربيتى خويش شيعيانى ولايى تربيت نموده و آنان را به اين كار تشويق مىكرد. تبعيت از ولايت فقيه هم ريشه در همين ولايت پذيري دارد. امام صادق عليه السلام میفرمايد: « اعضاى خانواده يك مرد [همانند اسير اويند . پس هر كسى كه خداوند متعال نعمتى به او عطا كند، بايد به خانواده [و زيردستان] خود گشايشى در زندگى ايجاد كند كه اگر چنين نكند ممكن است اين نعمت از دست او خارج شود .» در روايتى ديگر امام صادق عليه السلام شيعيان را به خوشرفتارى با خانواده سفارش نموده و آن را موجب طولانى شدن عمر میداند و مىفرمايد: « هر كس با خانواده خود خوشرفتارى نمايد عمرش طولانى خواهد شد .»کشف الغمه جلد 2 ص207
یکی از عوامل تاثیر گذار در روح روان انسان محیط اطراف اوست .آنان خواهی نخواهی همرنگ با اهل فسق وفجور ومعصیت میشوند بدین جهت امام صادق (ع)مومنین را از شرکت در این محافل نهی کرده وانان رااز رفتن به چنین مکان هایی بر حذر میدارد مگر اینکه برای تغییر وضعیت موجود باشد.آن حضرت میفرماید :برای مومن شایسته نیست در مجلسی بنشیند که در آن معصیت خداوند انجام میشود واو توانایی تغییر آن را ندارد.
منبع:پایگاه علوم و معارف اسلام، حاوي مجموعه تاليفات حضرت علامه آية الله حاج سيد محمد حسين حسيني طهراني قدسسره
نظرات شما عزیزان:
.: Weblog Themes By Pichak :.